Zakręcona wyprawa Górskich Wojowników

Kamdin

-....
Podrapał się po głowie, po czym dokończył pakowanie i wsiadł na kucyka. Zamyśla się nad czymś.

Gryn

Gryn obudził się, wstal i rozejrzał wokół. Zobaczył leżącego na ziemi Topora.
- Ach, trzeba nam ruszać w dalszą podróż a nasz Mistrz sobie biwakuje... Mam nadzieję że do rana oprzytomnieje, musimy jak najszybciej iść dalej, a to on ma nas prowadzić do celu...
Gryn spojrzał na zachód... tam był cel ich wyprawy, kraina Calig - dom mrocznych elfów,ich siedziba Ta-Quenda'Calig kryjąca wrota do podziemnego miasta elfów... Jeszcze nikt tam nie dotarł... nie wrócił. Jednak Gryn czuł, że się im uda, spojrzał na swoich towarzyszy, mieli wielkie serca, trzymali się razem, tworzyli zgraną drużynę przyjaciół. Spojrzał na drzemiącego Groga... tyle razem przeszli, tyle bitew, wiele razy walczyli bark w bark wspomagając się wzajemnie... Grogo nie raz ustrzegł go przed niebezpieczeństwem... Gryn wiedział, że może na niego liczyć, tak jak i na pozostałych towarzyszy...

Rozmyślanie Gryna przerwał stukot kopyt kucyka Kadmina...
- Bywaj Kadminie, obyś bezpiecznie powrócił przez tą spaloną ziemię... Powodzenia!

Grogo

Grogo nagle podniusł głowe, ale widząc odjeżdżającego Kimdina, opuścił ją powoli i zapytam Gryna - Nie śpisz? Jutro chyba czeka nas długo droga. Mam nadzieję że w końcu dojdziemy do gór... Czuję się jakbym był na statku, brakuje tu pagórków, dolin i wogle jakich kolwiek terenowych przeszkód. W górach to jest życie. Ahhh. Szkoda żę Kimdin odjechał... Nie widział mojego klucza, penwnie by go zainteresował.

Gryn

- Też mi ciąży ta wędrówka przez pustkowie...

Grogo

Grogo łyknął herbatki. - Spróbuj - Zachęcał kompana - Naprawdę dobre i krzepiące. Ale nie wlej za dużo bo zioła będą dopiero u stóp gór - mówiąc to podał Grynowi bykłak. Inny niż wszystkie; miał jakieś dziwne "urządzenie" wmątowane w gwińcie. Gryn wziął łuka herbaty...

Gryn

- khy, khy jak na herbatkę to mocna - Grynowi pociekło przez nos
- ale krzepiąca rzeczywiście, co to za ziółka? nie ma tu czasem wzmacniacza?

Grogo

- I tu się może ździwisz, wo właśnie nie użyłem wzmacniacza. Ziółka rosną u stóp gór po obu stronach przełęczy. Pokazał mi je mój dziadek, tak samo jak wszystkie przepisy na herbaty, i ten świetny hełm, który jest teraz mój. Jeśli znajdę odpowiednie rośliny po zachodniej stronie, to zrobię herbatę na kaca, i maść leczniczą... A może i więcej. Ciekawi mnie co powiedzą elfy na moją "Zieloną herbatke"... Toksyczna hłehłehłe - zaśmiał się mrocznie krasnolud na samą myśl o elfach, a szczególnie ich krwi na ostrzu topora.

Gryn

- Taaaak, jak najbardziej... już nie mogę się doczekać elfiej krainy - raju wojowniczych krasnoludów, będzie się działo - zaśmiał się Gryn.
- A ten hełm... kim był twój dziadek... piękna robota, chyba gdzieś taki widziałem... - Gryn myślał chwilkę - a tak przypominam sobie... widziałem taki tyle że uszkodzony i zakurzony w krypcie czerwonych krasnoludów... czy twój dziadek miał coś z nimi wspólnego?

hammerfang

skacowany Hammer podniosl ciezkie powieki i powiedzial:
-spijcie, do stu debow! Albo chociaz ciszej rozmawiajcie, łeb mi pęka!

Grogo

Gdy Gryn mówił do Groga, ten jużprawie spał, ale słyszał wszystko i postanowił odpowiedzieć, gdy się obudzi. - Mój dziedek... Mieszkał na północ od naszej siedziby. Pokazał mi tą stronę gór... Nauczył zielarstwa i wojaczki. A ten hełm... Opowiadał mi o nim. Otrzymał go od swojego dziadka, który miał go od swojego ojca. Raz, podczas walki z ogrem, ten hełm uratował mojego dziadka, zatrzymując cios orka, który chciał zaatakować go siekierą od tyłu w głowę. - Tu Grogo ściągnął hełm i pokazał Grynowi; widoczny wył ślad po uderzeniu.
Po tym krasnolud napił się pogromu i popadł w zadumę...

hammerfang

- niech lepiej popadnie w sen bo mnie leb nap... napadowe bóle glowy mam

Kamdin

-Jak zwykle mnie nikt nie zauważa...
Szepnął cicho Kamdin przygotowując konia do drogi na płn-zach...
-Nie wiem jak wy ale ja już jadę... W stronę Calig a wy gdzie? też?...
Zamyśla się chwilę...

Kamdin

-KAMDIN, nie Kadmin!! KAMDIN JESTEM.... Gryn zapamiętaj albo ci brodę skrócę..
Uśmiechnął się... a po chwili uśmiech znikł z jego twarzy... Coś go kłopocze...
-Wiecie może ja z wami pojadę... póki jakiś ruin po Czerwonych Krasnoludach nie znajdziemy po drodze... a do tego *przechodzi w szept* mam całą butelkę miodu i woreczek wzmacniaczy... i klka torebek cukierków rumowych... więc jak? Drużyna wzbogaca sięo mnie czy nie? Głosowanie zróbcie
Uśmiechnął się szeroko.

Wielki Topór

Topór wstał z bólem głowe:"Daj tego rumu i jedziesz z nami....auć".

Kamdin

-Mam butelkę MIODU i cukierki RUMOWE... samego rumu brak... ale nie marudź jak krasnolud z kacem po całonocnej libacji
Zaśmiał się.
-Pij Toporze i zagrzyź cukierkiem...